Een paar maanden geleden had ik niet verwacht ooit zo’n artikel te schrijven. Maar nu, nu is het de realiteit. Zwanger tijdens de corona crisis is nu míjn realiteit. Hoe ik dit ervaar? Daar ga ik vandaag dieper op in!
December 2019
In December hadden we een positieve zwangerschapstest in handen. Vol ongeloof, maar vooral erg blij met dit nieuws. Lang heb ik gefantaseerd over het zwanger zijn, hoe ik dat zou ervaren en hoe ik deze tijd zou willen invullen. Het eerste trimester vloog voorbij, en helaas ging dit niet zonder slag of stoot. Hoewel ik weinig klachten had, kreeg ik wel te maken met ingrijpende veranderingen. Een grote verandering was het verliezen van mijn baan. Ik was ineens zwanger en werkloos. Nadat ik het nieuws een beetje een plek had gegeven en ik me mentaal en psychisch weer wat beter voelde kon het genieten beginnen… Althans, dat dacht ik.
Zwanger tijdens de corona crisis
En toen kwam corona in het nieuws. In eerste instantie nam ik het niet zo serieus. “Ach, dat is allemaal nog heel ver weg” was wat ik dacht. Tot het langzaam maar zeker steeds dichterbij kwam en het een kwestie was van ‘wanneer’ in plaats van ‘of’ dit ging gebeuren..
Je kon er niet omheen, overal ging het over corona. Logisch natuurlijk, want ineens bleek het allemaal toch ernstiger dan vooraf gedacht. Wat ik destijds wel lastig vond was inschatten of ik me nu zorgen moest maken of niet. Enerzijds werd er gezegd dat het vooral om griepklachten zou gaan, maar anderzijds leek het veel serieuzer door alle opkomende maatregelen.
Hoe heeft de situatie invloed op mij en mijn zwangerschap?
Hoewel er wordt gezegd dat corona voor zwangere vrouwen geen extra risico’s met zich meebrengt, was ik er toch niet gerust op. Aangezien het om een nieuw virus gaat is er gewoon nog weinig over bekend. Ik vond het maar niks eerlijk gezegd, het gevoel van onzekerheid. Het ene moment was ik er vrij nuchter onder, en het andere moment maakte ik me toch wel zorgen. Niet zozeer voor mij, maar vooral voor mijn ongeboren baby of kwetsbare mensen in mijn omgeving zoals met bijvoorbeeld mijn moeder.
En dan breekt officieel de quarantaine periode aan. Er wordt een dringende oproep gedaan om sociale contacten gedurende deze periode zoveel mogelijk te beperken. Ook wordt er geadviseerd om thuis te werken indien dit mogelijk is. Ik vond het stiekem wel schrikken, het was echt even een besefmoment dat we toch wel met een hele ernstige situatie te maken hebben.
Aangezien ik al veel aan huis gekluisterd was door het verliezen van mijn baan genoot ik altijd extra van alle afspraken buiten de deur. Even spontaan het centrum in, of met een vriendin afspreken voor een hapje en drankje. Dat waren echt de uitjes waar ik naar uitkeek en die me ook energie gaven in deze moeilijke periode. Daar kwam abrupt een einde aan.
Dit had ik me anders voorgesteld
In eerste instantie leek het slechts een kortdurende maatregel, maar al snel werd duidelijk dat het toch noodzakelijk was om die periode te verlengen. Eerlijk? Ik had – en heb soms nog steeds – hier best wel moeite mee. Ik had het verliezen van mijn baan net een plekje gegeven en toen kwam corona de hoek om…
Niet alleen de sociale contacten en uitjes kwamen kwamen te vervallen, maar ook andere grote dingen vielen in het water. Zo had ik een zwanger & mama beurs op de planning die werd gecanceld, maar ook alle pret echo’s konden niet meer doorgaan. ‘Gelukkig’ hadden we net voor deze maatregelen nog een geslachtsecho gehad. Dit konden niet meer van ons afpakken!
Plannen vallen weg…
Begrijp me niet verkeerd, ik besef me ook dat het vervallen van dit soort dingen vooral een luxeprobleem is. Een pretecho is nou eenmaal niet noodzakelijk, maar dat maakt het niet minder vervelend. Ik bedoel, je hebt van te voren nou eenmaal een bepaald beeld en idee van de zwangerschap en hoe je deze wilt invullen. Als heel veel punten dan ineens weg lijken te vallen is dat best even slikken. Zeker als het je eerste – en wellicht enige – zwangerschap is. Uiteraard heb ik begrip voor de situatie, maar soms heb ik het er wel moeilijk mee.
Omdat ik had gehoopt deze periode veel te kunnen delen met familie en vrienden is het soms lastig. Of met mijn groeiende buik te kunnen ‘pronken’ en door baby winkels te struinen op zoek naar leuke spulletjes. Al deze dingen lijken nu weg te vallen en vooralsnog ziet het er naar uit dat dit allemaal nog wel even gaat duren. Het maakt me een beetje verdrietig omdat het toch een periode is die je niet meer over kan doen.
Ik vind het moeilijk…
Ik vind het wel een beetje moeilijk om dit allemaal te delen omdat ik niet de indruk wil wekken dat ik me zielig voel of wat dan ook. Ik besef me dat er veel ergere dingen aan de hand zijn en dat dit virus al vele levens heeft gekost, en dat dit ook voor veel verdriet zorgt bij een heleboel mensen… Maar dat er mensen zijn die met grotere ‘problemen’ te maken hebben betekent niet dat mijn gevoel er niet mag zijn. Ik mag verdrietig zijn om de situatie en de invloed hiervan op mij en de zwangerschap. En ik denk ook dat vele vrouwen dit zullen herkennen omdat ze in dezelfde situatie zitten. Zwanger tijdens de corona crisis is toch wel heel anders dan voorheen het geval was.
Ik ben heel benieuwd hoe dit alles zich gaat ontwikkelen de komende periode en in hoeverre dit invloed gaat hebben op ons leven. Stiekem hoop ik dat we de komende weken/maanden toch een versoepeling op de maatregelen gaan krijgen. Het zal niet ineens weer ‘normaal’ worden, maar als we met de nodige maatregelen toch weer een stukje vrijheid terugkrijgen zou ik daar toch wel heel blij van worden. Enerzijds staat de wereld een beetje stil, maar als ik naar mijn groeiende buik kijk besef ik me dat dit niet zo is…
Of je nu zwanger bent of niet, hoe ervaar jij deze periode?
Liefs Nina
Instagram | Facebook | Bloglovin’
Ik begrijp je helemaal. Ook zwanger van eerste kindje (2 1 weken vandaag) en heb echt wel een paar flinke baalmomenten gehad. Mijn geslachtsecho ging niet door. Maar ik weet het nu wel sinds afgelopen vrijdag. Verder vooral moeilijk ivm familie, maar we maken er het beste van. Heb zelfs een gender reveal op afstand bedacht en de afgelopen 2 dagen rondgereden om die bij iedereen af te leveren haha. Maar ik vind het ook erg moeilijk soms. Dit doe je idd niet zomaar even over.
Snap ik, dat is hier niet anders. Het is ook gewoon een stomme situatie. Hopelijk kunnen we na de volgende update toch nog wat dingen inhalen, lijkt me heerlijk!
Ik snap je helemaal! Er zijn ergere dingen MAARTOCH. Je hebt een bepaalde verwachting van je zwangerschap en kraamtijd en dat wordt nu waarschijnlijk allemaal anders. Een pretecho is niet noodzakelijk maar wel super leuk om te maken en naar uit te kijken vooral. Ik leef zeker mee met alle mensen die zwanger zijn in deze periode. Ik hoop toch dat je er een beetje van kan genieten, er het beste van kunnen maken en via foto’s en filmpjes dingen te delen met familie en vrienden. Dan maar even aanpassen op die manier.
Sterkte in deze tijd en ik hoop dat het goed met je gaat <3
Ja, precies dat. Ik kan ook gewoon niet zo goed omgaan met verwachtingen die niet uitkomen, dat weet ik ook van mezelf. Maarja, wat doe je eraan. Van de zwangerschap zelf geniet ik wel hoor, maar de dingen er omheen mis ik gewoon een beetje. Thanks voor je reactie.
Mooi artikel. Goed omschreven. Ikzelf zie deze periode niet als minder leuk door corona. Ik heb voor corona op mijn verjaardag aan de familie verteld dat ik zwanger ben. Was erg leuk. Ook heb ik mijn pretecho kunnen doen bij 14 weken. De 20 weken echo in het ziekenhuis moest ik wel alleen heen, maar heb kunnen filmen en ons meisje is gezond daar draait het om. Betreft het winkelen. Ik winkel nu minder alleen boodschappen, wel net even naar de Kruidvat geweest om de gratis babytas op te halen en nog wat extra leuke spulletjes gekocht. Ik merk niet veel van corona. De media maakt het groter dan het is. De mensen op straat zijn blij en fietsen gewoon lekker hun rondje hier in Amsterdam. Natuurlijk kijk hou ik wel afstand. Maar voor mn zwangerschap vind ik het niet minder leuk. Wel hoop ik dat de babyshower door kan gaan. Liefs Bianca
Goed dat je ondanks deze gekke periode toch zo positief en optimistisch kan blijven. Helaas lukt mij dat niet (altijd).
Ik snap het wel hoor dat je deze periode lastig vind nu je zwanger bent. Ik heb geen kinderen en ben ook niet zwanger. Maar het is ook gewoon een lastige periode. Alles staat zo goed als stil in het leven. Iets waar ikzelf niet zo goed tegen kan. Ik heb voor mijn gevoel lang en vaak stil gestaan, dat gebeurt nu weer. Daar baal ik wel enorm van. Hoop dat gauw weer het leven op gang komt <3
Laten we het hopen, ik ben daar wel aan toe!
Het is inderdaad een lastige periode en vooral als je zwanger bent nu. Ik hoop dat je toch een beetje kunt genieten. 🙂 Laten we hopen dat het snel over is allemaal.
Liefs
X
Dat zou super fijn zijn, en tot die tijd er maar het beste van maken.
Heel goed dat je er zo open over schrijft! Ik kan me goed voorstellen dat je enorm baalt dat je bepaalde dingen nu niet mee kan maken. Had ik denk ik ook gehad. Het is tenslotte een hele magische periode waar je toch een bepaald beeld bij hebt. Ik ervaar deze periode als heel erg dubbel, precies om wat je zelf al schrijft. Het lijkt allemaal stil te staan, maar toch draait de natuur wel gewoon door. En op het ene moment lijkt alles heel even normaal, maar op dat zelfde moment komt ook weer de realisatie dat het niet zo is. Ik hoop dat de maatregelen gauw iets losser kunnen en dat dit dan ook goed verloopt, zodat we weer een stapje in de lossere richting kunnen maken. Ik duim in ieder geval dat je gauw genoeg nog wat van die leuke zwangerschapsmomenten als met de babybuik shoppen mee kan maken.
Dat is ook zo, het is gewoon lastig. Ik had dan ook gehoopt dat er afgelopen dinsdag iets meer zou gebeuren, in positieve zin. Maar goed, misschien is dat nog te vroeg. Hopelijk in mei. Met de hoop dat ik tegen die tijd idd nog even wat dingen kan inhalen.
Heel mooi geschreven.. pff het is maar lastige periode.. ik hoop dat snel allemaal over gaat!
Dankjewel 🙂 Dat hoop ik ook heel erg. Het is afwachten..