Misschien ben jij net als ik een beetje ‘corona-moe’, maar ja, we kunnen er nou eenmaal niet omheen. De corona crisis heeft invloed op iedereen, en niet zo’n beetje ook. Het normale leven voelt heel ver weg en maakt plaats voor een nieuw soort ‘normaal’. In deze blog deel ik 6 dingen die ik mis.
Het nieuwe ‘normaal’
Zo gek om te bedenken dat alles een tijdje geleden als vanzelfsprekend voelde. Dat je kon gaan en staan waar je wilde en wanneer je dat wilde. Spontaan uiteten? Of een terrasje pakken? Gewoon bij elkaar op bezoek, of dat ene verjaardagsfeestje van een familielid? Dat kon voorheen nog gewoon. Ikzelf heb daar nooit bij stil gestaan dat ik mezelf gelukkig mocht prijzen met de vrijheid die ik had. Ik was dan wel zwanger en werkloos, maar had toch de middelen en vrijheid om nog gewoon een normaal leven te leiden. Ik genoot van de uitjes waardoor ik even lekker van huis was en mijn gedachten kon verzetten..
1. Afspreken met vrienden
Toen ik nog werkte had ik het een stuk drukker. Doordeweeks was ik 38 uur op mijn werk te vinden, waardoor ik ‘s avonds vaak een beetje op was. Ik sprak dan nog wel af met vriendinnen, maar ook niet dagelijks. Nu ik niet meer werk heb ik voldoende tijd om leuke dingen in te plannen, en dat deed ik maar al te graag. Lekker lunchen, even winkelen of gewoon bij elkaar op de bank. Wat mis ik dat!
2. Het zorgeloze gevoel
Het is niet dat ik me constant zorgen maak, maar je moet overal toch wat meer bij nadenken nu. Ik probeer zoveel mogelijk thuis te blijven, maar ik zal ook gewoon boodschappen moeten halen. Maar soms ontkom ik er niet aan om toch nog voor die ene vergeten boodschap terug te moeten naar de supermarkt. Of die pot verf van de bouwmarkt, zodat ik nog dat stukje muur kan afmaken in ons nieuwe huis. Waar ik het eerst niet erg vond, merk ik dat ik dit nu met tegenzin doe. Geen zin om in een rij te staan voordat ik de winkel in mag om vervolgens de kar te ontsmetten.. Het is helemaal niet meer zo zorgeloos als voorheen.
3. Familie zien
Ik kan echt genieten van familiefeestjes zoals kerst en bijvoorbeeld pasen. Gezellig met z’n allen lekker eten en bijkletsen. Of gewoon de auto instappen en naar mijn ouders rijden, of zij naar ons. Een tijd geleden was dit gewoon normaal, maar nu kan dit niet en dat vind ik moeilijk. Ik mis het échte contact, elkaar zien en vast kunnen pakken…
4. Mijn zwangerschap delen met mijn omgeving
Zwanger tijdens de corona crisis, wie had dat ooit gedacht? Ik niet! En dit is ook allesbehalve hoe ik het mij had voorgesteld toen ik alleen nog maar kon dromen van een zwangerschap en hoe ik deze zou beleven. Ik vind het moeilijk om mijn zwangerschap alleen ‘digitaal’ te kunnen delen met mijn omgeving zoals vriendinnen en familie. Zeker met mijn ouders vind ik dit moeilijk.. Het is hun eerste en wellicht enige kleinkind en ik had het ze – en mezelf – zo gegund als we dit wat dichterbij met elkaar konden delen. Dat ze mijn groeiende buik zouden zien…
5. Uitjes, weekendjes/dagjes weg
Omdat we begin van het jaar zijn verhuisd en een hele tijd bezig zijn geweest in ons nieuwe huis, waren we allebei enorm toe aan een adempauze. Even een weekendje weg, even geen troep, verfrollers en klusjes die nog gedaan moeten worden. Gewoon even een andere omgeving en genieten van elkaar en niets moeten. De planning was om dit in april te doen, maar helaas. Zeker ook omdat uitjes als deze met een baby een stuk moeilijker te realiseren zijn wilden we het er nog even van nemen.
6. Alles rondom de zwangerschap gewoon kunnen doen
Voordat ik zwanger was heb ik vaak nagedacht over hoe het zou zijn als ik eenmaal zwanger zou zijn. Wat ik dan zou doen, wat voor plannen ik had en hoe ik deze bijzondere tijd zou invullen. Ik zag mezelf al slenteren over de negenmaandenbeurs, babywinkels afstruinen met vriendinnen en ga zo maar door. Corona gooide roet in het eten. Geen pretecho’s, überhaupt niet sámen een echo, maar alles alleen moeten doen. Althans, zo voelt het. Het hele beeld wat ik in mijn hoofd had valt weg en wordt me afgenomen. Misschien denk je wel als je dit leest “mens, stel je niet zo aan”. Maar dit is gewoon even mijn eerlijke en oprechte kijk op de hele situatie. Niet meer en niet minder.
En nu?
Ik probeer de situatie te accepteren, maar merk dat dat de ene dag beter gaat dan de andere dag. Piekeren verandert nou eenmaal niks aan de situatie.. Ondanks alles probeer ik er toch het beste van te maken. Ik schrijf lekker van me af, zoek zoveel mogelijk afleiding en geniet van het getrappel in mijn buik.
Wat mis jij het meeste tijdens de corona crisis? En hoe ga jij hiermee om?
Liefs Nina
Instagram | Facebook | Bloglovin’
Ik kan me denk ik wel voorstellen dat zwanger zijn in deze periode heel lastig is. Ik mis vooral het stukje zorgeloos zijn en kunnen doen wat je wilt. Maar ik neem het maar gewoon zoals het is en probeer er het beste van te maken.
Precies, dat zorgeloze omvat eigenlijk alles wat ik mis. Best lastig soms. Ik probeer het te accepteren, en de ene dag gaat dit beter dan de andere dag.
Veel is wel herkenbaar. Gelukkig ben ik in deze tijd niet zwanger. Dat lijkt me echt niet tof! Ik mis het uiteten gaan en de leuke dagjes uit ook wel heel erg moet ik zeggen. Ik zat altijd al veel thuis en toen Corona om de hoek kwam, kon je ook niet eventjes de deur uit om de stad in te gaan ofzo. Ik heb het daar echt heel moeilijk mee gehad en soms nog wel. Maar het gaat steeds beter en ik merk dat ik creatiever word hoe ik mijn tijd ook kan invullen 🙂
Herkenbaar hoor.. Zeker als je veel thuis zat, waren de leuke uitjes en afspraken gewoon fijn om naar uit te kijken. Nu dat allemaal wegvalt voelt je wereld ineens een stukje kleiner, althans voor mij. Ik ben benieuwd naar de komende weken/maanden..
Wat een mooi stukje tekst. Ik kan het me heel goed voorstellen hoe het voelt en ga helemaal akkoord met je beschrijving van je gevoelens en de situatie. Ik ervaar het eender als je moeder zijnde. Ik zou heel graag je buikje willen zien groeien, maar ja tenminste zien we prachtige echo’s, foto’s en video’s dus we nemen toch een stukje deel eraan. Love you
<3 <3 <3
Het is ook gewoon heel lastig en vooral de spontane dingen om te doen die je nu niet kunt doen vind ik stom.
Het is allemaal ook echt heel lastig 🙁 Ik vind het ook zo raar dat het nieuwe ‘normaal’ 1,5 meter word..
lijkt mij ook lastig, zwanger zijn in corona tijd 🙁 en hoe dalijk verder denk ik dan. ik mis het spontaan even naar de stad gaan om even iets te drinken of even wat te kopen, mijn familie bezoek ik wel gewoon weer want dat werd mij gewoon teveel om hun niet veel om mij heen te hebben of te zien
Ja precies, ik ben ook benieuwd naar de vooruitzichten voor de komende weken/maanden. Vooral de onzekerheid vind ik moeilijk. Maar goed, even afwachten hoe en wat.
Het begint wat te lang te duren. Heb een zoontje van 3 die niet voor juni terug naar school zal mogen en dat terwijl we thuiswerken. Kan vermoeiend zijn soms. Ik kijk er naar uit om mijn familie terug te zien
Ik begrijp het echt hélemaal, en al helemaal als je zwanger bent. Laten we hopen dat alles snel voorbij is ❤
Ik mis de bibliotheek heel erg! Ik haal daar graag boeken en tijdschriften en gebruik dat ook voor mijn blogs.
Nou, dat begrijp ik maar al te goed. Ik heb zelf ook veel moeite met de beperkingen die we hebben, mis de uitjes en de sociale contacten enorm! Duimen maar dat er snel meer vrijheden komen..
Mooi geschreven! Zelf vind ik het ook lastig en vooral dat je bij elk dingetje moet nadenken. Voor jou lijkt het me extra rot, nu je zwanger bent. Hopen dat alles snel weer een stukje normaler wordt. 🙂
Liefs
X
Ik mis Frankrijk. Ik heb veel vrienden en familie in het buitenland en het idee dat ik nu niet naar het buitenland kan en dan met name Frankrijk vind ik heel moeilijk.
Even een drankje of etentje in de stad met vrienden of vriend, ergens een koffietje drinken, knuffelen met mijn moeder, dat zijn de dingen die ik wel mis
Ja lastig is dat he? wat ik het meeste mis? De knuffels met de kinderen en collega’s op werk. Het zonder na te denken gewoon dingen te kunnen doen… Dat ik mijn opa al tijden niet heb gezien; juist ook toen de verjaardag mijn overleden oma pasgeleden was… Ik had graag langs gegaan… Het zijn de kleine dingen die het leven juist zo mooi maken. Ik mis dat we dit jaar niet op vakantie gaan; aangezien hij verzet gaat worden. Ik mis zoveel maar sta vooral stil bij de geluksmomentjes die we nu juist moeten koesteren.
Ik snap je volledig meid, het is gewoon kut. En zeker nu je zwanger bent wil je gewoon knuffels, aandacht en leuke dingen doen omtrent je zwangerschap. Hopelijk mogen we dat snel weer allemaal doen.
Ik mis mijn vrienden en tijd voor mezelf heel erg. Ik snap ook zeker hoe vervelend het is om zo’n mooie periode als een zwangerschap nu niet te kunnen delen met je omgeving