De weken vliegen voorbij en dat betekent dat het niet lang meer duurt voordat ons kindje geboren wordt. Maar eerst nog ‘even’ bevallen… En dat wordt nog wel een dingetje, want stiekem ben ik best een beetje bang voor de bevalling.
Ik heb het er niet graag over, maar toch wil ik het onderwerp aansnijden. Ik ben bang voor de bevalling en het uitspreken hiervan vind ik lastig. Over je angsten praten doet waarschijnlijk niemand graag, maar ik weet dat dit ongemak juist weer heel erg helpend kan zijn. Weten en voelen dat je niet de enige bent bijvoorbeeld, dat scheelt al enorm!
Angst
Al voordat ik zwanger was zat het in mijn hoofd: de bevalling. Hoe leuk ik het allemaal ook voor me zag, de bevalling bleef toch wel een puntje waar ik heel erg tegenop zag. En ergens denk ik dat veel vrouwen dit herkennen. Een beetje gezonde spanning is niet meer dan normaal, maar als je echt heel erg bang voor de bevalling bent wordt het toch een ander verhaal…
Nare ervaringen in het ziekenhuis
Regelmatig probeer ik even bij mezelf na te gaan waardoor die angst precies ontstaan is. Ik denk dat het deels komt doordat ik nare ervaringen en herinneringen heb aan het ziekenhuis. Nu zal dit voor veel mensen gelden, maar ik vind het echt drie keer niks. Het ziekenhuis staat voor mij grotendeels gelijk aan narigheid, pijn en angst. Ik denk dat deze associatie er voor een deel voor zorgt dat ik bang ben voor de bevalling. Uiteraard ben ik me ervan bewust dat ik in het ziekenhuis in goede handen ben en hier voldoende mensen aanwezig zijn met de nodige kennis. Dus wat dat betreft maak ik me geen zorgen, maar toch…
Een ziekenhuisbevalling heeft dan ook mijn voorkeur, ondanks het ietwat negatieve/angstige gevoel wat ik heb bij een ziekenhuis. Ik voel me dan toch net wat zekerder en veiliger als ik weet dat alle hulpmiddelen en specialisten heel dichtbij zijn.
Bang voor het onbekende
Ik ben nogal een controlefreak en wil alles het liefste tot in detail uitgestippeld hebben. Wetende dat een bevalling niet te plannen is, geeft me dan ook de kriebels. Uiteraard heb ik me goed ingelezen, de nodige programma’s op tv gezien over bevallen en ga zo maar door. Het is dus niet zo dat niet op de hoogte ben van mogelijke scenario’s. Maar het niet weten hoe het precies gaat lopen en hoe ik hierop ga reageren vind ik spannend. Ook omdat iedere mama zo’n bevalling heel anders ervaart. Waar de ene vrouw het omschrijft als de mooiste gebeurtenis gebeurtenis van haar, omschrijft de andere vrouw het als de hel op aarde… Even los van het feit dat je natuurlijk wel blij bent dat je je kindje op de wereld hebt gezet π Want daar zijn alle mama’s het over eens! Daar doe je het tenslotte voor.
Kan ik dit wel?
Een beetje stom misschien, maar dit is gewoon hoe ik het voel op dit moment. Ik vraag me soms af of ik het wel kan, zo’n bevalling. Of ik de pijn wel kan handelen en niet compleet verstijf en verkramp van angst. Ik mis nog een beetje dat ‘oergevoel’ en het gevoel van vertrouwen in mezelf en mijn lichaam. Verstandelijk gezien snap ik ook wel dat ik dit kan, ik bedoel, er zijn al heel veel vrouwen mij voor gegaan. Een vrouwelijk lichaam is hiervoor gemaakt en kan theoretisch gezien gewoon bevallen. Maar toch mis ik ergens nog dat gevoel van “ik kan dit”! Stiekem hoop ik dat dit gevoel tijdens de bevalling vanzelf naar boven komt en mij op dat moment kracht en vertrouwen geeft. Wat minder bang voor de bevalling zijn zou me wel heel erg helpen.
Voorbereiding
Toch probeer ik me zo goed als ik kan voor te bereiden op de bevalling. Hiermee hoop ik wat spanning weg te nemen omdat ik een beter beeld heb van hetgeen wat mij te wachten staat. Ik heb hiervoor onlangs een boek gekocht, namelijk ‘Positief bevallen’ van Mirjam Vos (zelf gekocht). Deze is mij door meerdere dames aangeraden en tot nu toe heb ik hier wel handige tips uit kunnen halen. Zo staan er (ademhaling)oefeningen in en ook stukjes van andere moeders met verschillende meningen en scenario’s. Hierdoor heb ik al een klein begin gemaakt aan mijn bevalplan en ik merk dat me dat toch een stukje rust geeft. Voorheen had ik geen idee hoe ik dit allemaal voor me zag, maar nu heb ik wat voorbeelden van dingen die ik in mijn plan wil meenemen. En hoewel een bevalling natuurlijk niet 100% te plannen is, is het wel prettig om nagedacht te hebben over bepaalde dingen. Dat geeft toch enige sturing tijdens de bevalling, helemaal omdat je op zo’n moment wellicht niet meer goed kenbaar kan maken wat je wensen zijn.
En verder? Ik hoop dat ik het een beetje op me af kan laten komen zonder al te veel stress. Dat ik tegen het einde van de zwangerschap zo nieuwsgierig ben naar onze baby dat ik mezelf helemaal ‘klaar’ voel om te bevallen. Want één ding is zeker: het is het allemaal waard uiteindelijk!
Heb jij nog tips of adviezen om mezelf zo goed mogelijk voor te bereiden en wellicht wat relaxter aan te kijken tegen de bevalling?
Liefs Nina
Instagram | Facebook | Bloglovinβ
Tips of adviezen heb ik helaas niet voor je. Wel lijkt het me lastig en vervelend als je zo angstig bent. Het is namelijk wel onlosmakelijk verbonden aan een zwangerschap natuurlijk. Ik hoop en wens dat het je allemaal gaat meevallen en dat je angst wegvalt zodra het begint. <3
Wat een eerlijk artikel!
tips of adviezen heb ik helaas niet, want ik ben nog nooit zwanger geweest. Maar als ik eerlijk ben, kan ik me jouw angst wel voorstellen. Het lijkt mij ook eng en spannend. Ik denk dat je maar zo moet denken: miljoenen vrouwen ter wereld bevallen, dus JIJ kan het ook!
Succes met de laatste loodjes en voorbereiding!
Dankjewel voor je lieve reactie. Ik probeer me idd vast te houden aan de gedachte dat er al heel veel vrouwen me voor zijn gegaan, precies wat jij zegt dus π Thanks!
Ik had je hierin graag gerustgesteld, maar ik heb hier geen ervaring mee. Ik kan me in ieder geval wel je angst voorstellen. Ik hoop dat anderen je op zβn minst een beetje op je gemak kunnen stellen. Mooi hoe eerlijk je schrijft over je zwangerschap!
Lief dankjewel! Ervaringen van anderen zijn idd wel helpend, en het erover praten/schrijven ook. Dus dat stelt me wel enigszins gerust.
Ik dacht dat ook altijd; dat ik echt ontzettend ertegen op zou kijken en bang zou zijn. Vooral het onbekende. Echter; heb ik het in mijn zwangerschap los gelaten. Je kΓΊnt namelijk niets anders doen dan je voorbereiden en het op je af late komen. Ik heb tips gekregen voor de bevalling via de mensendieck en gewoon goed geluisterd naar degene die bij de bevalling waren. Die weten het immers het beste. Sterkte met deze angst en ik hoop dat je het toch een beetje lost kunt laten. Mocht je meer dingen willen weten/vragen hebben of iets kan je me altijd mailen (ondanks dat elke bevalling en ervaring anders is) β€
contact@iliveformydreams.com
Je hebt ook zeker gelijk! En hoewel ik nog steeds op zie tegen de bevalling, merk ik wel dat het delen al heel helpend is. Dat in combinatie met het boek wat ik lees is al heel fijn. En dan heb ik binnenkort ook nog een bevalcursus op de planning. Ik denk dat me dat allemaal bij elkaar al heel erg gaat helpen π