Zwanger zijn wordt in mijn ogen vaak wel een beetje geromantiseerd. Je weet wel, van die stralende vrouwen die er goed uitzien, zich goed voelen en alles is leuk en geweldig. Maar, wat als je helemaal geen roze wolk ervaart?
Voordat ik zwanger was
Al lang voordat ik zwanger was droomde ik van het moment wanneer ik zwanger zou zijn. Ik zag al helemaal voor me dat ik ooit met een mooie bolle buik zou rondlopen en genoot van het idee. Althans, dat hoopte ik heel erg, want ik ben me er zeker wel bewust van dat dit helaas niet iedereen gegund is.
Des te blijer was ik dat het ons al heel snel is gelukt om zwanger te raken. Ergens geeft dat toch ook geruststelling, zodat je weet dat het allemaal goed ‘werkt’ of zo. Ik vond het super spannend en heb me heel goed ingelezen over alles rondom de zwangerschap. Ik was me dus zeker bewust van het feit dat het echt niet allemaal rozengeur en maneschijn zou zijn.
Geen roze wolk
Na de positieve test volgde een tijdje van ongeloof en wennen aan het idee dat we in verwachting zijn van een kind. Natuurlijk waren we allebei heel blij met dit nieuws, het was immers een weloverwogen keuze. Toch volgde al snel vervelend nieuws. Ik verloor mijn baan door faillissement en was dus officieel werkloos. Een ontzettende domper, helemaal in combinatie met een verhuizing..
De start in ons nieuwe huis met een baby op komst voelde alleen niet zoals ik had gehoopt. Het verliezen van mijn werk zorgde voor een hele donkere wolk boven mijn hoofd. Ik was aan het piekeren, voelde me vaak down en kon minder genieten van deze periode. Soms voelde ik me mentaal zo rot en ‘anders’, alsof ik niet meer mezelf was. Heel moeilijk uit te leggen, maar wellicht dat andere vrouwen begrijpen wat ik bedoel. Zo zijn er dagen dat ik niet weet wat ik met mezelf aan moet en me mentaal gewoon heel erg slecht voel. Gelukkig gaat dat inmiddels weer een beetje beter, maar alsnog zijn er dagen dat ik me gewoon niet goed voel.
Kwaaltjes
In mijn eerste trimester heb ik gelukkig helemaal geen last gehad van overgeven. Wat dat betreft had ik heel erg geluk! Wel waren er andere kwaaltjes waar ik mee te maken heb gehad. Denk hierbij aan vermoeidheid, maar ook buik- en darmklachten. Geregeld lag ik met een kruik op de bank. Ook begonnen vroeg al klachten als rug- en bekkenpijn. Al met al niet echt dingen waar je op zit te wachten.. Maar, ik wist dat het erbij zou horen!
Taboe
Ondanks alle grote veranderingen in ons leven vond ik het lastig om bespreekbaar te maken hoe ik me écht voel(de). Ik denk namelijk dat er toch een taboe op ligt wanneer je zegt dat je geen roze wolk ervaart. Zo heb ik dit ook ervaren na een artikel over zwanger zijn tijdens de corona crisis. Dit artikel heb ik ook geplaatst op Mamaplaats, welke vervolgens is gedeeld op Facebook. Hierop kwamen een heleboel reacties, maar 90% was positief en begripvol. Echter waren er ook mensen die van mening waren dat het altijd erger kan. Dat je maar blij moet zijn dat je überhaupt zwanger mag zijn. Ik kon me hier echt boos over maken. Ik bedoel, blij zijn met de zwangerschap en het tóch zwaar of soms kut vinden kan toch gewoon naast elkaar bestaan? Het één sluit het ander toch niet uit?! Ik vind het echt de grootste onzin om voor een ander te bepalen hoe hij/zij zich moet voelen. Een gevoel is immers een gevoel, en dat mag er ook gewoon zijn. Zelfs als jij je hier als buitenstaander niet in kunt vinden.
Stiekem vind ik het ook best lastig om dit onderwerp aan te snijden. Ik wil niet overkomen als iemand die negatief is en alleen maar kan zeuren. Maar ik vind het wel belangrijk om eerlijk te zijn en ook de niet-leuke dingen in het leven te delen. Ook al worden op Instagram vaak alleen de mooiste kiekjes gedeeld, hecht ik ook veel waarde aan het ‘echte’ leven delen. En soms is dat gewoon stom en verdrietig. Natuurlijk maakt iedereen zelf een keuze hierin, maar ik heb het in deze ook over mijn eigen gevoel en gedachte hierbij.
Het is niet alleen maar leuk
Don’t get me wrong. Ik ben echt hartstikke blij met de zwangerschap. Dat staat buiten kijf. Maar ik ben ook eerlijk als ik zeg dat het echt niet altijd zo leuk is als het soms lijkt. Sommige mensen ervaren nou eenmaal geen roze wolk…
Als ik voor de 4e keer in de nacht uit bed moet om te plassen of al dagenlang hoofdpijn heb, dan is mijn wolk echt niet meer zo roze hoor 😉 Of wat dacht je van de zoveelste huilbui? Om een mislukte pannenkoek notabene! Steeds lichamelijke klachten hebben en je emotioneel onstabiel voelen is ook gewoon niet leuk! Kan me niet voorstellen dat er iemand is hier van geniet.
Desondanks ben ik enorm dankbaar dat het ons is gegund om zwanger te worden. Dat ik mag ervaren hoe het voelt als de baby beweegt in mijn buik. En van het feit dat mijn vriend en ik een nieuwe rol gaan krijgen waar we ons ontzettend op verheugen.
Voor alle moeders: hoe heb jij je zwangerschap ervaren? Ervaar(de) jij ook geen roze wolk?
Liefs Nina
Instagram | Facebook | Bloglovin’
Volgens mij weet je wel hoe ik het heb ervaren, ik vind het dan ook heel goed dat je hier zo open over bent. Achteraf romantiseerde ik mijn zwangerschap heel erg 😉 om eerlijk te zijn; ik vond het het meest fantastische wat ik ooit heb meegemaakt! Elke dag weer dat besef, hoe mooi en hoe bijzonder het is. Toch was het ook geen makkelijke periode omdat ik veel last van klachten had. Dat was dus heel dubbel, en volgens mij mag dat ook best 🙂 Ik heb ervaren dat veel vrouwen die roze wolk niet ervaren en zich daar schuldig over voelen. Nergens voor nodig 😉
Dat je je niet altijd even goed voelt of blij bent hoeft echt niet te betekenen dat je niet dankbaar bent voor het mooie kleintje dat in je buik groeit. Een zwangerschap gaat gepaard met heel wat kwalen waar je volgens mij heerlijk over mag (moet!) zeuren. Bovendien is je baan verliezen niet niks. Dat alles nu even niet is zoals je had gehoopt snap ik heel goed! Maar je bent met of zonder roze wolk nu, straks even blij dat je kindje er is!
Ik kon alleen nog mAr kreunen en steunen vanaf de 28ste week .
Ik weet niet hoe het is om zwanger te zijn, maar het lijkt me heel erg logisch dat die roze wolk niet constant aanwezig is. Je lijf zit vol gierende hormonen, dat lijkt me enorm pittig, ondanks dat het geweldig is dat er een kleintje in je buik aan het groeien is. Ik vind het heel knap dat je er zo open en duidelijk over schrijft!
Mooi dat je er zo open over bent. Stiekem denk ik dat iedere zwangere vrouw het ervaart. Het is echt niet alleen maar leuk, zwanger zijn. Of je moet heel erg geluk hebben als je nergens last van hebt. Maar op één of andere manier voel je je meteen ‘slecht’ als je je negatieve ervaringen deelt. Gek eigenlijk. Hopelijk kunnen we de taboe doorbreken door gewoon eerlijk te zijn!
Wat knap dat je dit durft te delen. Ik vind het heel logisch dat je lang niet altijd op die roze wolk leeft en dan heb je ook nog al die vervelende hormonen..
You can do it! <3
Liefs
X
Ik ben momenteel ook zwanger bijna 30 weken.
Ik ben helemaal blij met deze zwangerschap, maar ik vind het heel lastig om er echt van te genieten.
Voor deze zwangerschap heb ik een miskraam gehad. Wij kregen toen te horen dat het hartje niet meer klopte een totale shock voor ons.
Ik merk dat ik constant bang ben om haar te verliezen en daarom durf ik er ook niet goed van te genieten.
Dat vind ik zelf persoonlijk heel erg! Dat ik mezelf zo voel.
Maar ik kan er helaas niks aan doen… ik zou zo graag willen dat dat gevoel weggaat.
Jeetje wat naar.. Ik kan me voorstellen dat genieten na een miskraam extra lastig is. Je bent dan waarschijnlijk extra voorzichtig en bang dat het fout gaat. Hopelijk kun je er naarmate je verder bent toch steeds iets meer van genieten. Dat gun ik je in ieder geval!
Dit is ZO herkenbaar. Ik was zo blij zwanger te zijn maar heb mijn hele zwangerschap echt niet als leuk ervaren. Ik was continu moe, had een druk kind die de hele macarena danste (en mijn placenta lag achter waardoor ik elk klein dingetje voelde…) en was gewoon totaal niet blij. Tuurlijk was het mooi dat er een kindje in mijn buik zat maar de zwangerschap… Nuh. En het lijkt inderdaad een taboe om dat soort dingen uit te spreken, dus juist mooi dat je er zo open over praat. We hebben er 2 jaar over gedaan zwanger te raken en tot en met de bevalling ben ik bang geweest dat het mis ging, waardoor ik ook zeker niet optimaal heb kunnen genieten.
Heel herkenbaar wat je schrijft… Vervelend dat je het ook zo ervaart. Ik denk stiekem dat veel vrouwen dit herkennen, maar vaak ook niet (durven) delen. Hoewel het altijd erger kan, merk ik dat ik toch best last heb van alle ‘ongemakken’. Ik slaap al weken slecht, heb veel rug en bekkenpijn en ga zo maar door.